فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 6، شماره 1، بهار 92 ، شماره پی در پی 19

نُمادپردازی در چند شاعر شعر نو و مقایسه آنها باهم

صفحه (0 - 0)
محسن ذوالفقاری،حجت اله امیدعلی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
تاریخ نماد نشان میدهد که هر موضوعی میتواند ارزش نمادین پیدا کند بشرط اینکه فضا و بستر مناسب برای گسترش و بیکرانگی معانی آن مهیا شود. در ادبیات نماد یکی از صورخیال است که یکی از پویاترین و تأثیرگذارترین نوع تصویرهاست و بنا به خصوصیت چندمعنایی خود، موجب گستردگی و پویایی عالم شعر میشود. باتوجه به اهمیت نمادپردازی در شعر نو و جایگاه آن در درک معنا و مفهوم مورد نظر شاعر، در این مقاله در پی این سوال هستیم که نمادپردازی در شعر نو به چه شیوه هایی صورت میگیرد؟ با مطالعه و تحلیل شعر چند شاعر شعر نو و مقایسۀ نمادپردازی آنها، این نکته روشن شد که نمادهادر بافت شعرنو به سه شیوه (خرده نمادها، کلان نماد و نماد ارگانیک) به کار میروند که از بین آنها نماد ارگانیک خاص شعر نو میباشد. شاعران بررسی شده در این مقاله عبارتند از: نیما، اخوان ، فروغ، سپهری، شاملو و شفیعی کدکنی.

کلمات کلیدی
شعر نو , شگردهای نمادپردازی , نماد ارگانیک , خرده نماد , کلان نماد